sobota, 29 marca 2014

Seven

Julie
12 dni...Całe 12 dni,w których miał mnie centralnie w dupie.Próbowałam  z nim rozmawiać ale...jego oczy zdradzały cały jego nastrój.Były cholernie czarne,mięśnie ciągle były napięte.Dwoma słowami-bałam się.
Siedząc i odliczając 5 minut do końca lekcji wpadłam na pewien głupi pomysł,którego za pewne będę żałować.
Widziałam dziś w szkole Justina co oznaczało,że na niego wpadnę.Zresztą muszę na niego wpaść.
Ding.
Wkładając książki do torby wybiegłam z klasy kierując się do szafki,z której musiałam wyjąć potrzebne mi książki do robienia referatu.
-Cześć,piękna-szepnął ktoś do ucha.
Wzdrygnęłam się i szybko odwróciłam,kiedy stanęłam twarzą w twarz z Bryan'em.Był on szkolną ''gwiazdą''.Na jego widok połowa dziewczyn ze szkoły mdlała,nie wspominając o tym,że większość zabiłaby za chodzenie z nim.
-W czymś Ci mogę pomóc?-spytałam grzecznie.
Chłopak przysunął się do mnie niebezpiecznie blisko,kładąc ręce po obu stronach mojej głowy.Cholera.
-Wiesz,spieszę się i...
-Skarbie,shhh-położył palec na moich ustach,jednak ja gwałtownie go zdjęłam-Chcę tylko,abyś poszła ze mną na dyskotekę.
Przez jego bliskość mogłam poczuć na twarzy jego gorący,obrzydliwy oddech.
-Skarbie-powtórzyłam jego słowo,po czym odtrąciłam jego ręce-masz mnóstwo dziewczyn,które aż się proszą żebyś do nich zagadał.
-Serio Jul?One nie są ta gorące jak ty-pokazał palcem wskazującym na mnie.
Miałam chęć przygryzienia wargi,ale nagle ktoś pociągnął chłopaka w tył.
-Ej,Romeo spierdalaj gdzie twoje miejsce!-ktoś syknął.
Przechyliłam głowę w prawo i ujrzałam...Justina?
-Co do cholery?-mruknął znudzony Bryan.
O co Justinowi chodziło?
Po chwili usłyszałam cios i chrupnięcie.
Obejrzałam się i zobaczyłam Bryana z ręką na twarzy całego we krwi.
-Jeszcze się huju policzymy!-syknął po czym poszedł w stronę łazienki.
Po chwili spojrzałam na Justina,który stał bez wyrazu twarzy-wpatrywał się w stronę,którą poszedł Bryan.
-Dlaczego to zrobiłeś?-przerwałam niezręczną ciszę.
Chłopak prychnął i spojrzał w moje oczy.
Otworzył usta,aby coś powiedzieć ale go wyprzedziłam.
-Zanim coś powiesz...Możemy gdzieś iść?Musimy pogadać-szepnęłam bawiąc się palcami.
-Ta,możemy-odszepnął i skierowaliśmy się ku wyjściowi.

Zaprowadziłam nas na ciche bezludne miejsce-zwane polanką.
Byłam tu zaledwie  3 razy kiedy byłam w rozsypce.Zazwyczaj nikt tutaj nie chodzi,bo można powiedzieć że to opuszczone miejsce...
-O czym chciałaś pogadać?-wypalił Justin.
-Więc-zaczęłam-pewnie pamiętasz ten dzień,w którym chciałeś mnie...''przelecieć''-zrobiłam cudzysłów,a kiedy kiwnął głową zebrałam się na odwagę aby wyrzucić z siebie to wszystko-Chodzi o to że...Ja się bałam.
Justin spojrzał na mnie jakbym miała co najmniej pięć głów i się zaśmiał.
-Bałaś się?Czego?Błagam Cię.
-Kilkalattemuzostałamzgwałcona!-wypowiedziałam to tak szybko,że sama siebie nie rozumiałam.
Chłopak zatrzymał się i potrząsnął głową.
-Poczekaj...Możesz powtórzyć,ale tym razem powoli?
Westchnęłam i spuściłam głowę w dół.
-Dwa lata temu zostałam zgwałcona.
Usta Justina utworzyły się w szerokie O.
-C-co?Możesz powiedzieć jak to się stało?-nalegał.
Wypuściłam wstrzymywane powietrze i zaczęłam mówić.
-Więc,pamiętam,że wtedy wracałam od Kate był już wieczór.Byłam zaledwie dwa bloki od mojego mieszkania.Nie spostrzegłam nic podejrzanego,kiedy obok mnie zatrzymało się czarne auto a z niego wyszedł umięśniony facet-przypomniałam sobie cały obraz tamtej drastycznej sytuacji,kiedy łzy zaczęły formować się w moich oczach-On zakrył mi usta dłonią i chyba wciągnął mnie do samochodu.Obudziłam się w lesie,przywiązana do drzewa.Wtedy obok mnie stało 2 facetów.Zaczęli mnie rozbierać,a dokładnie zrywać ze mnie ubrania.Prosiłam ich,aby mi tego nie robili,płakałam,krzyczałam,wierciłam się ale bez skutku.Powiedzieli że zamierzają mnie pieprzyć i nic na to nie poradzić.I tak zrobili...robili to na zmianę.Wtedy nie chciałam nic innego niż śmier...
Justin podszedł szybko do mnie i przytulił mnie do swojego wielkiego torsu.Nawet nie zorientowałam się że tak mocno płacze.
-Cii-uciszał mnie-Już dobrze,nie płacz,skarbie.Już jest dobrze,nie pozwolę żeby ktoś Cię skrzywdził-chłopak gładził moje plecy w celu uspokojenia mnie,a ja wypłakiwałam się w jego bluzę.
-Dlatego już wiesz czemu się bałam-wypaliłam.
-Przepraszam,nie widziałem...
-Oczywiście,że nie wiedziałeś,skoro prawie nikt o tym nie wie-przyznałam nieśmiało wycierając maskarę z twarzy.
Justin odtrącił moje ręce,jednocześnie kładąc swoje duże dłonie na moich policzkach i delikatnie pocierał,aby oczyścić mnie od słonych łez.
-Skarbie?
Spojrzałam w górę i odszeptałam.
-Hmm?
-Wiesz może kto Ci to zrobił?
-Mój ojciec zajął się tą sprawą i ich zamknął,ale podobno jeden z nich uciekł niedawno z więzienia...Nie chcę,żeby to się powtórzyło-szepnęłam złamanym głosem i przycisnęłam się do klatki Justina.On opiekuńczo owinął mnie ramionami.
-Nie przejmuj się tym,piękna.Nie pozwolę,żeby ktoś zrobił Ci krzywdę,obiecuję.
Justin odsunął moją mokrą twarz i złożył na moich ustach delikatny pocałunek.
-Będzie mi tego brakowało-szepnął.
-Co masz na myśli mówiąc,że będzie Ci tego brakowało?
Chłopak przybliżył mnie jeszcze bliżej siebie-jeśli to było możliwe.
-Wyjeżdżam do Nowego Jorku,ale to tylko kilka dni-wzruszył ramionami.
Stałam tam w jego ramionach osłupiała.
Zostawia mnie?
-C-co?Żartujesz sobie?
Justin lekko się zaśmiał i wzruszył ramionami.
-Nie mam powodu,żeby żartować,skarbie.Muszę załatwić kilka przesyłek,papierów i wracam.
Nie myśląc racjonalnie wypaliłam;
-Czy mogę jechać z tobą?
-Nie ma mowy,skarbie-uśmiechnął się.
-Dlaczego nie?Kiedy jedziesz?
-Za kilka dn...
-O,widzisz?To dobrze się składa,bo za kilka dni moi rodzice jadą na krótkie wakacje a ja muszę zostać z Ryan'em.
-Julie,to nie jest zwykły wypad do NY,tam w każdej chwili może być wyjęta broń a uwierz,ja nie chcę narażać cię na niebezpieczeństwo-skubnął mój policzek.
-A jeśli obiecuje,że będę grzeczna i będę siedzieć w samochodzie?
Justin przewrócił oczyma i westchnął.
-Przemyślę to.

Kilka dni później moi rodzice pakowali się już na swój zasłużony wypoczynek.
Poszłam do sypialni rodziców,w którym obecnie przebywała moja mama.
-Julie,słonko doradź mi-pokazała na dwie różne sukienki na wieszakach-Którą wziąć?
-Weź obie-uśmiechnęłam się.
-Też tak myślałam-rodzicielka posłała mi buziaka.
-Mamo,podczas waszej nieobecności będę u Kate,dziś idziemy pod namiot-skłamałam.Dziś rodzice wyjeżdżają,aktualnie jest 11 rano,więc jaką jakieś 2 godziny na spakowanie się i dotarcie na lotnisko a ja? Ja wieczorem jadę z Justinem do Nowego Jorku.
-Kochanie,twój brat będzie również w domu i pomyślałam,że spędzisz z nim czas-uśmiechnęła się wkładając sukienki do walizki.
-Tak wiem mamo,ale obiecuje,że nic złego się nie stanie.Będę kilka nocy w domu a uwierz mi,Ryan będzie czuł się beze mnie lepiej.Wiesz...domówki i imprezy.
Mama po kilku minutach kiwnęła głową.
-Ale kochanie bądź ostrożna,nie chcę aby pod moją nieobecność coś Ci się stało-szepnęła i cmoknęła mnie w czoło.
-Obiecuje-odszeptałam i wyszłam do mojej sypialni.
Moja torba podróżna była już spakowana.Czekałam tylko do wieczora.
W mojej głowie roiło się od pytań jak tam będzie i co będziemy robić.
Usłyszałam dźwięk mojego dzwonka,który ogłaszał,że ktoś dzwoni.
-Halo?-spytałam.
-Cześć,mała.Jakie masz plany?-odezwała się Kate.
Muszę wymyślić dobrą wymówkę,albo jestem martwa.
-Kate,słuchaj mnie teraz uważnie-zniżyłam swój głos do szeptu-Wyjeżdżam na kilka dni,a ty masz mnie kryć,załapałaś?
Po drugiej stronie usłyszałam ogromny wybuch śmiechu.
-Jones,mówisz poważnie?
-Kupie Ci tą niezwykłą torbę z Chanel,którą musisz mieć-uśmiechnęłam się w duchu wiedząc,że ją mam.Zgodzi się na bank.
-Kocham cię.Masz do mnie dzwonić!-odezwała się.Wyczuć w jej głosie można było radość i podekscytowanie.
-Ja ciebie też,a teraz przepraszam ale muszę kończyć.Będziemy w kontakcie.Love-szepnęłam nie czekając na odpowiedź kiedy po prostu się rozłączyłam.
-Julie!-usłyszałam krzyki ojca z dołu-Chodź musimy się pożegnać!
Więc już wyjeżdżają?
Schodząc z łóżka pobiegłam na dół,gdzie rodzice stali już ubrani przed drzwiami.
-Kochanie,masz nie wracać do domu po 21...
-Skarbie,omówiłam z nią już ten temat-ojcu przerwała mama,która puściła mi oczko.
-Ależ Clary,to jest normalne,że się o nią martwię.Nie będzie nas 2 tygodnie i wątpię,że Ryan będzie chciał spędzać z nią wolny czas.Co przypomina mi,że nadal są pokłóceni.
-Mark!-krzyknęła sfrustrowana-Ona nie ma 10 lat tylko 16...Już niedługo 17.Po za tym ma przerwę w nauce na całe  tygodnie i ma również Kate...
-Mamo tato,mamy niecałe 30 minut na dostanie się na lotnisko,więc lepiej dla was żebyście się nie spóźnili-mruknął mój znudzony brat,który stał z kluczykami samochodu gotowy do wyjścia.
-Oh,jasne-szepnęła mama i podeszła do mnie gwałtownie biorąc mnie do ciasnego uścisku-Uważaj na siebie.
Kiwnęłam głową następnie czekając na mocny uścisk ojca.
-Żadnych imprez i nie myśl sobie,że nie będziemy Cię sprawdzać.Twój telefon ma być ciągle naładowany i masz trzymać go przy sobie.
-Tak,tato wiem.Nie jestem  na tyle głupia,żeby to zapomnieć kiedy wspominaliście mi to przez całe tygodnie przed wyjazdem-posłałam mu uśmiech-Bawcie się dobrze!
-Kochamy Cię!-krzyknęli razem i wyszli.
Kiedy Ryan miał już opuścić dom odwrócił się do mnie pożerając mnie wzorkiem.
Prychnęłam i pobiegłam na górę gdzie czekała mnie dość miła niespodzianka.
-Cześć,piękna-szepnął Justin stojąc obok mojego łóżka.
-Co ty tu robisz?
-Cóż,miłe przywitanie-zaśmiał się po czym podszedł do mnie i złożył na moich ustach krótki pocałunek-Jesteś gotowa?
-Więc mogę jechać?-spytałam pełna nadziei.Cóż...fakt faktem,byłam już spakowana ale Justin nic nie powiedział o swojej zgodzie.
-Jesteś już spakowana,więc chyba nie warto wypakowywać ubrań,prawda?

Po jakiś 2 godzinach siedzenia i oglądanie bezsensownych powtórek w moim pokoju usłyszałam otwierane drzwi.
-To pewnie Ryan.W razie co,idź do łazienki.Muszę mu powiedzieć,że będę z Kate przez kilka dni-szepnęłam, po czym popchałam Justina w kierunku łazienki.
-Chętnie poszedłbym do niego z tobą-szepnął i zatrzymał się w połowie drogi.
-Błagam Cię Justin,muszę iść z nim pogadać SAMA-wysyczałam.
Chłopak niechętnie skinął głową i poszedł.
Wyszłam z pokoju i udałam się do salonu,w którym obecnie przebywał Ryan.
-Ryan ja właśnie wychodzę do Kate nie będzie mnie kilka dni,gdyby coś się działo znasz mój numer.
Blondyn podniósł się szybko po czym stanął obok mnie przeszywając mnie wzrokiem.
-Kate czy ten Bieber?-spytał.
-Oczywiście,że Kate,za jak głupią mnie uważasz?
-Na prawdę chcesz,żebym odpowiedział na to pytanie?-spytał unosząc brwi.
-Ugh!Nie mam na to czasu,po prostu idę!-fuknęłam i wbiegłam po schodach na górę.
Justin najwidoczniej posłuchał mnie i siedział w łazience.
Otworzyłam drzwi i zobaczyłam chłopaka z moim stanikiem w ręku.
-Ładny-puścił mi oczko a ja po chwili płonęłam ze wstydu-Dobra jeśli jesteś już gotowa,to musimy już wyjeżdżać.
-Gdzie są twoje rzeczy?
-W samochodzie-posłał mi mały uśmiech i wyszedł z łazienki,podnosząc moją torbę z łóżka-Oszalałaś?Nie jedziemy tam na pół roku tylko na góra 4 dni.
Wzruszyłam ramionami jednocześnie wkładając moje conversy na nogi.
-Nigdy nie wiesz jaka będzie pogoda,skarbie.

Kiedy dojechaliśmy do NY było już ciemno-a inaczej była noc.
W trakcie drogi Justin musiał robić kilka przystanków,ponieważ mój pęcherz jest wielkości orzeszka.
Dowiedziałam się również kilka rzeczy na temat jego rodziny...Jest z nią skłócony,ale oprócz swojej siostry-Jazzy,z którą ma bardzo dobre kontakty.
-Dzień Dobry,miałem zarezerwowany pokój z nazwiskiem Bieber-uśmiechnął się miło do młodej dziewczyny recepcjonistki.
-T-tak,już podaje klucz-wyjąkała po czym drżącą ręką sięgnęła po kartę.
Kątem oka zobaczyłam jak Justin puszcza jej oczko a ta robi się czerwona-jak kolor pomidora.
Dziewczyna szybko podała Justinowi kartę,jednocześnie szybko poprawiając swoją kusą spódniczkę.
-Zrób zdjęcie,przetrwa dłużej-mruknął po czym puścił jej oczko.
Miałam chęć wydrapania jej oczu.Jednak podążyłam za Justinem do windy.
Po kilku minutach dotarliśmy do naszego pokoju.Na środku stało wielkie łóżko przyozdobione różnymi materiałami.Po prawej stronie znajdowała się wielka łazienka,a obok stały fotele wraz z wielką plazmą.
-Nie przeszkadza Ci to,że będziemy spać razem?-spytał nie pewnie Justin,odkładając nasze torby na ziemie.
Dopiero teraz zdałam sobie sprawę,że będę spać z Justinem w jednym łóżku.Na moje policzki wkradł się mały rumieniec,ale  szybko go zamaskowałam.
-Ej,nie masz się czego wstydzić-szepnął po czym przybliżył się do mnie-Idź wziąć prysznic i radzę,żebyśmy poszli spać.Jutro zapowiada się ciekawy dzień.
-Okej-szepnęłam i pobiegłam po dresy,w których mogłam spać i udałam się pod prysznic.

Już po 30 minutach i dwóch szybkich prysznicach byliśmy gotowi aby iść spać.Obydwoje byliśmy cholernie zmęczeni.
-Z której strony chcesz spać?-spytał sennie.
Lekko zaśmiałam się i podreptałam do prawej strony łóżka.
Przytłaczało mnie jedno pytanie,o które muszę zapytać bo inaczej zwariuje...
Justin położył się obok nie w samych bokserkach.Jego abs był...perfekcyjny.Nie mogłam odlepić wzroku ud jego umięśnionego brzucha.
Chłopak zauważając to zaśmiał się do siebie,ale postanowił tego nie komentować.
Nagle poczułam,że jego ręce owijają się wokół mojej talii i przybliżają mnie bliżej do siebie.Moje serce zaczęło bić szybciej.
Położyłam ręce na jego,które spoczywały na moich brzuchu i złączyłam je razem.
Dalej Julie,teraz albo nigdy!Pytaj!
-Justin?
-Hmmm?
-Bo...J-ja...
-Po prostu to powiedz-wymamrotał w moje włosy.
-Ja zastanawiałam się...Czy te p-pocałunki i to wszystko...To czy to było oficjalne czy...
-A chcesz być ze mną?-spytał.
Tak.
-C-chyba.
-Więc teraz jesteśmy oficjalnie razem-szepnął.
Odwróciłam się do Justina przodem i przywarłam swoimi ustami do jego.
Więc teraz jesteśmy oficjalnie razem...
Przytuliłam głowę go jego torsu i chyba usnęłam.

****
jest już. więc......teraz nie wiem co napisać haha. ale tak...Julie i Justin są razem...ale to początek kłopotów.:)
Jestem cholernie zmęczona na więcej pisania haha,więc wszelkie pytania tutaj- 
ask- @BieberBigLove
twitter-@PrincessxJustin
Czytasz= komentujesz.postaw nawet zwykłą kropkę,żebym wiedziała ile osób czyta :)
Good night.:)
#Love
#off





sobota, 15 marca 2014

Six

-Gdzie byłaś młoda damo? Kate dzwoniła i pytała o ciebie!-syknęła mama stojąc w korytarzu.
Przeklinam swoje życie.
-Robiłyśmy plakat,posprzeczałyśmy się i um...-przerwałam chcąc wymyślić dobre kłamstwo- po prostu wyszłam z jej domu.
W myślach modliłam się,aby mi uwierzyła.
-Pokłóciłyście?-spytała unosząc brwi w znaku ''lepiej powiedz prawdę''-Julie,znacie się praktycznie od piaskownicy,więc jak mogłyście się pokłócić?
Westchnęłam.
-Mamo,to są jak zawsze nasze ''małe sprzeczki'',czy mogę teraz wrócić do pokoju,zadzwonić do Kate i ją przeprosić?-spytałam niewinnie się uśmiechając.
Teraz jedyne czego potrzebowałam to moje wygodne łóżko.Jeszcze czułam alkohol w moim ciele.
-No dobra,ale pamiętaj,że twój szlaban nadal trwa.Masz szczęście,że twój ojciec ma dziś służbę,inaczej byłoby po tobie-puściła mi oczko. Tak to właśnie moja mama Clary.
Pochylając się do niej aby cmoknąć jej policzek,lekko mnie odsunęła uważnie przyglądając się moim oczom.
-Julie Megan Jones!Czy ty coś piłaś?
Przeklinam swoje życie po raz drugi...
-Twoje źrenice są powiększone-kontynuowała-Plus to,nie chcę byś chodził sama gdy jest ciemno.Jest już 23...
-Mamusiu przepraszam.Nic mi się nie stanie,obiecuje-podniosłam dwa palce w górę na znak obietnicy- I nic nie piłam.Czy myślisz,że rodzice Kate pozwoliliby jej trzymać alkohol w pokoju?
Powinnam dostać Oscara za tak dobre udawanie.
-Masz rację.Idź już spać-szepnęła-Dobranoc.
Uśmiechnęłam się i odszeptałam-Dobranoc.
Po czym zdejmując buty pobiegłam na górę rzucając torebkę z telefonem na łóżko następnie zdejmując ubrania i przebierając się w coś wygodnego.Nie miałam sił na branie prysznica.
Podbiegłam do mojego łóżka i wśliznęłam się pod koce.
Oczywiście nie mogłam myśleć o niczym innym jak  o Justinie.
Te pocałunki.
On cały.
Coraz bardziej coś mnie do niego ciągnie.
Chciałabym do niego zadzwonić i usłyszeć jego głos...ale...Jest coś czego się boje...''dziwki na jedną noc''. A jeśli ja jestem następną z jego ''dziwek''?
Nie ważne.
Muszę usnąć,jutro  z samego rana mam trening.

Justin
Śmiesznie było patrzeć na  Jul,która chwiejnym krokiem ruszyła do domu. Mam nadzieje,że nie wpakuje swojego małego tyłka w kłopoty.
Ruszając przed siebie,błądziłem po okolicach aż w końcu nawet nie wiem kiedy zatrzymałem się pod klubem.Słychać było głośną muzykę.
To jest to-pomyślałem.
Wyciągając kluczyki ze stacyjki ruszyłem w stronę wejścia.
-Siema Boby!-przywitałem się z wielkim czarnym ochroniarzem.
-Cześć,Justin-kiwnął-miło Cię znów tu widzieć.Nie widziałem Cię jakoś 3 tygodnie,gdzie się podziewałeś?
-Praca.
-No jasne,miłej zabawy,synu.
Posłałem mu lekki uśmiech i ruszyłem w głąb klubu.
Nie zabrakło oczywiście prawie półnagich lasek,które chciały oczywiście tylko jednego.
Ciekawe.
Podszedłem do baru i zamówiłem piwo.
Oparłem się o bar i wpatrywałem się we wszystkich.
Laski ocierające się o siebie...Szczerze,to kiedyś w jakiś sposób mnie to kręciło,ale po poznaniu Jul,wydaje mi się to dość dziwne.Powinny mieć do siebie szacunek.Jak każda inna porządna dziewczyna.
-Piwo,Bieber-odezwał się barman za mną.
Odwracając się sięgnąłem po kufel z piwem i lekko do niego skinąłem.
Kiedy odwróciłem się ponowie, obok mnie siedziała jakaś blondyna-nie ukrywając seksowna.
-Cześć Justin-szepnęła,nerwowo poprawiając swoją kusą różową sukienkę.
-Znamy się?-spytałem,biorąc łyka piwa,nadal się w nią wpatrując.
Zachichotała.
-Nie,ale zawsze możemy się poznać-wstając,zaczęła do mnie podchodzić,a po chwili położyła rękę na moim torsie-co ty na to?
Zanim mogłem coś powiedzieć podeszła jeszcze bliżej,przyciskając swoje usta do moich.
Chciałem oddać pocałunek,ale przypomniałem sobie,że jej usta nie dorównają ustom Julie.
Oderwałem się od niej i zmieniłem nastawienie co do niej.
Chciała jedynie się ze mną pieprzyć,ale już z tym skończyłem.
-W co ty próbujesz grać,mała?
-Wiesz-zrobiła krok ku mnie na co ja zrobiłem krok do tyłu-słyszałam,że zabierasz dziewczyny do domu i...
-...I pomyślałaś,że ty będziesz jedną z nich?-zaśmiałem się bez krzty humoru.
Na ustach dziewczyny pojawił się grymas.
-Skarbie,miej do siebie szacunek.Zmień postępowanie wobec siebie,bo uwierz to co chciałaś ze mną robić nie jest w życiu najważniejsze-nawet nie zorientowałem się,że jestem przy niej tak blisko i szepcze jej do ucha.Dziewczyna stała tam jak słup.
Lekko się śmiejąc odłożyłem piwo na bar i opuściłem klub.
-Tej nocy bez laski?-spytał głos za mną.
Odwracając się spostrzegłem Bobiego.
-Skończyłem z tym-posłałem mu skromny uśmiech.
-To wyjdzie Ci na dobre.W końcu poznasz jakąś dobrą dziewczynę,której oddasz całe swoje zaufanie.
-Pewnie tak.Do zobaczenia,Boby-przybiłem z nim piątkę i ruszyłem do auta.

Przez całą drogę do domu myślałem o Julie.Jest w niej coś tak kurewsko pociągającego...
Leżąc już odświeżony w łóżku spojrzałem na ekran telefonu,który wskazywał 12 w nocy.
W książce kontaktów wyszukałem numer dziewczyny i nawet nie wiem kiedy ale przycisnąłem  napis ''dzwoń''.
Robiłem to bezmyślnie,nie pomyślałem,że dziewczyna może już spać.
Po kilku sygnałach odebrała.
Na początku słychać było szelesty,ale w końcu odezwała się sennym głosem.
-Halo?
-Cześć,skarbie-szepnąłem.
-Coś się stało?-spytała tak cholernie słodkim głosem,że miałem ochotę jechać tam do niej i ją pocałować.
-N-nie.Po prostu chciałem usłyszeć twój głos-przyznałem nieśmiało.
Usłyszałem cichy śmiech i szelest.
-Jesteś niemożliwy.
-Słyszałem to już kiedyś...Księżniczko.
-Nigdy mnie tak nie nazywałeś.
-Nie pamiętasz?
-Czego?-spytała.
-Na imprezie,powiedziałaś że uwielbiasz jak mówię do ciebie księżniczko, skarbie...
-O mój boże...Ja to mówiłam?Nie pamiętam...
-Pewnie nie pamiętasz też tego,że jakiś facet wkładał rękę tam gdzie nie powinien-szepnąłem.
Zapadła długa cisza i nie wiedziałem co się dzieje.
-Jesteś tam?
Po kilku próbach pytania czy jeszcze tam jest,rozłączyłem się.
Pewnie zasnęła.I to samo powinienem zrobić.

Rano obudziło mnie przedzierające się przez zasłonę słońce. Z głośnym jękiem wstałem z łóżka.
Wykonując poranną toaletę ubrałem się w szare dresy i zbiegłem na dół.
W kuchni siedział jedynie John.
-Cześć-powiedziałem,nalewając do szklanki soku pomarańczowego i siadając obok przyjaciela.
-Siema,stary-klepnął mnie po plecach i kontynuował-Jak tam?Wczoraj byłeś z tą dziewczyną,prawda?
Nie chcąc odpowiadać na to pytanie zanurzyłem usta w szklance soku.
-Nie ignoruj mnie..
-Kurwa,John!Tak! Tak,byłem z nią.Co to ma do rzeczy?
-Widzę,że to dziewczyna na dłuższą metę?-spytał,wypalając dziurę w boku mojej głowy.
Zacząłem się wiercić,nie wiedząc co powiedzieć.Nigdy nie rozmawialiśmy o TYCH tematach...
-Gdzie są chłopaki?-spytałem zjeżdżając z toru tej rozmowy.
-Załatwiają interesy-wzruszył ramionami i kontynuował-I nie zmieniaj tematu...Lubisz ją.
-Kogo?
-Japierdole,Bieber!Chyba nie mówię o jebanej Madonnie tylko o tej dziewczynie,jeśli się nie mylę to Julie.
-Może i lubię,co z tego?
-Możesz przestać zachowywać się jak dzieciak?
-Pierdolenie...Możesz przejść do rzeczy?-spytałem dość zirytowany.
-Podobno poznałeś ją jakoś około miesiąc temu.Od tamtego czasu nie przyprowadzasz do siebie dziwek na jedną noc.Musi coś między wami być.Jesteś dla mnie jak brat i uwierz,cieszę się,że kogoś sobie znalaz...
-Ło!Ło!-zawołałem podnosząc ręce w górę-Nic nas nie łączy.
-Kogo próbujesz oszukać?Odkąd skończyłeś z Kelly,nie myślałeś o niczym innym jak o seksie z pierwszą lepszą...
-Jezu John! Kelly to skończony temat! Nie wymawiaj imienia tej suki,gdy ja jestem w pobliżu.
-Zależy Ci na niej?
Wiedziałem że nie odpuści.
Kropelki potu zaczęły spływać po moim karku.
-Nie wiem...Lubię ją,tyle.
Spojrzałem na zegarek,który wskazywał 10 rano.Kurwa!
-Muszę lecieć-mruknąłem pośpiesznie wstając.
-Okej,ale pamiętaj o dzisiejszej nocy!-krzyknął kiedy byłem już na schodach prowadzących do mojej sypialni.

Julie
-No,Julie coraz większe postępy!-krzyknął mój trener Lucas,kiedy ja biegałam na torze.
Przebiegłam dziesięć okrążeń i miałam dość,ale skoro mam być najlepsza...
Kiedy biegłam po torze kontem  oka spostrzegłam chłopaka podobnego do Justina...Dopiero po kilku minutach zorientowałam się,że to właśnie on.
Zwolniłam i podbiegłam do niego.
-Cześ...
-Nie powinno Cię tu być!-powiedziałam na przywitanie.
Chłopak lekko się uśmiechnął i podszedł do mnie bliżej.
-Miłe przywitanie,ciebie też dobrze widzieć-powiedział z sarkazmem.
Wywracając oczyma,złapałam go za umięśnione przedramię i pociągnęłam w stronę pobliskiego mniej widocznego dla trenera drzewa.
-Przed kim się chowasz?-spytał unosząc brwi.
-Mam wystarczająco dużo kłopotów-mruknęłam rozglądając się w poszukiwaniu  Lucasa.
Justin podążając za mną wzrokiem zauważył trenera.
-Czekaj...To jest twój trener?
Patrząc na niego spod rzęs wzruszyłam.
-Tak,czemu pytasz?
-Uważaj na niego-szepnął przybliżając się do mnie,taż że moje plecy zderzyły się z drzewem za mną.
-Co masz na myśli,mówiąc żebym uważała?To jest starszy facet,który po prostu mnie trenuje,żebym dobrze wypadła na zawodach,tyle.
-Po prostu...bądź ostrożna-było coś w tym cholernie słodkiego..Martwił się o mnie?
Nawet nie wiem kiedy przybliżyłam się do niego i złączyłam nasze usta w krótkim pocałunku.
-Mmmm-odezwał się kiedy już się oderwałam-Długo jeszcze będziesz biegała?
-Zrobię jeszcze kilka kółek,a potem idę do domu.Już wysiadam.
-Zabieram Cię gdzieś-szepnął do mojego ucha,co wywołało na moim ciele gęsią skórkę.
Już otworzyłam usta,żeby coś powiedzieć ale mi przerwano.
-Julie?!-usłyszałam krzyki Lucasa-Gdzie jesteś? Musisz dokończyć trening!
-Justin,spotkamy się innym razem...
-Nie chcę kurwa innego razu!-syknął.
Albo on ma bipolarną psychikę albo ja wariuje.
-O co Ci teraz chodzi?-spytałam,odsuwając się od niego-Jakbyś nie wiedział,muszę wrócić...
-Nic nie musisz!Biegać możesz zawsze kiedy indziej.
-Mam robić coś pod twoje dyktando?Chyba pomyliłeś adresy!-warknęłam i zaczęłam odchodzić.
-Jesteś suką,wiesz?
Na te słowa odwróciłam się do niego i stanęłam z nim twarzą w twarz.
-A ty popierdolonym dupkiem!
Odwracając się ruszyłam w stronę toru,aby dokończyć okrążenia i mieć to z głowy,jednocześnie wyrzucając Justina z myśli.

-Jesteś moją jedną z najlepszych biegaczek-przyznał Lucas-Niedługo odbędzie się turniej i mam nadzieję,że weźmiesz w nim udział.
-Raczej tak.
-Coś się stało?Jesteś taka...smutna?
-Wszystko w porządku-posłałam mu skromny uśmiech,zbierając do torby dresy i ręczniki.
Mężczyzna przybliżył się do mnie bardzo blisko i szepnął do ucha.
-Może chcesz,żebym Cię odwiózł?
Czując jego wzrok na całym swoim ciele,gwałtownie odskoczyłam.
-N-nie,nie ma takiej potrzeby! Muszę już iść.Do widzenia.
Facet lekko zaśmiał się bez krzty humoru i odpowiedział ciche-Do widzenia.
Może Justin miał rację co do tego,żebym na niego uważała?
Nie ważne.
Zakładając swoje białe słuchawki na uszy włączyłam playliste.
Chciałam znaleźć się jak najszybciej w domu.
Szłam nerwowo przekręcając pasek wielkiej treningowej torby,gdy usłyszałam głośne gwizdnięcie.
Spojrzałam w prawą stronę i zobaczyłam nikogo innego jak Justina Biebera,w swoim pięknym czarnym samochodzie.
Wyjęłam słuchawki z uszu,stanęłam i mruknęłam-Czego znowu chcesz?
-Wsiadaj,podwiozę Cię.
-Jesteś śmieszny myśląc,że usiądę obok ciebie w twoim samochodzie.
-Jones,nie rób scen na środku ulicy.Po prostu wsiądź!-warknął,zatrzymując samochód.
-Już powiedziałam,nigdzie z tobą nie jadę!-odpyskowałam.
Chłopak wyszedł  samochodu głośno trzaskając drzwiami.
Podszedł do mnie i nawet nie wiem kiedy przerzucił mnie sobie przez ramię prowadząc do samochodu.
-Jesteś stuknięty!-uderzyłam go pięścią w plecy,ale zgaduje,że bardziej to zabolało mnie niż jego.
Otwierając drzwi od strony pasażera,praktycznie mnie tam wrzucił.Zabrał ode mnie torbę i włożył ją na tylne siedzenia.
Skrzyżowałam ręce na piersi i czekałam na to co ma mi powiedzieć.
Przekręcił kluczyk w stacyjce i ruszył prostą drogą nie wiadomo dokąd.
-Jesteś zła?
-Skąd-prychnęłam patrząc przez okno w dal.
-Kurcze...Przepraszam,okej?Czasem mówię niepotrzebne słowa...
-Musisz sam siebie zacząć kontrolować!-zmusiłam się,aby spojrzeć w jego profil.Miał mocno zaciśniętą szczękę.
-Po prostu...Nie bądź zła-sięgnął po moją rękę,a ja nie zawahałam się przed złączeniem naszych palców.
-Nie jestem-mruknęłam i posłałam mu skromny uśmiech.
Po chwili komfortowej cichy odezwałam się po raz kolejny.
-Nie wiem gdzie mnie zabierasz,ale muszę udać się do domu żeby wziąć prysznic.
-Oh,okej.Za chwilę będziesz w domu...Za jakieś 20 minut.Więc rozsiądź się wygodnie i czekaj-ścisnął moją dłoń,przez co wzdłuż mojego kręgosłupa przeszedł przyjemny prąd.
Zachciało mi się ziewać,więc wolną rękę przyłożyłam do ust.
-Jesteś śpiąca?-spytał z troską w głosie.
-Trochę-przyznałam.
Chłopak skinął głową,zwolnił auto i puścił moją dłoń jednocześnie szukając czegoś na tylnych siedzeniach.
Po chwili położył na moich kolanach dużą białą poduszkę,która nawet z daleka pachniała idealnie..Perfumami Justina.
-Po co Ci poduszka w samochodzie?-spytałam śmiejąc się.
-Mam nieraz zlecenia na kilka dni,więc poduszka przydaje mi się do małych drzemek-wzruszył ramionami, gazując-Po prostu rozsiądź się i spróbuj się trochę przespać.
Zrobiłam tak jak kazał,poprawiłam poduszkę pod głową i w mgnieniu oka zasnęłam.

Poczułam jak ktoś trzęsie mnie za ramie.
-Ej,śpiąca królewno wstawaj!
Pocierając pięścią oczy zmusiłam się do wyprostowania pleców.
-Jesteśmy-szepnął szatyn.
Szybko poderwałam się i wyprostowałam bluzkę.
-Mówiłeś,że chcesz mnie gdzieś zabrać,to nadal aktualne?-spytałam.
Chłopak lekko wzruszył ramionami i posłał mi skromny uśmiech.
-Może-mruknął,przeciągając ''o''.
-I pomyśleć,że masz 18 lat.
Po tych słowach otworzyłam drzwi i wyszłam.
-Słuchaj,nie wiem czy ktoś jest w domu więc,idź od tyłu i tam zobaczysz moje okno-mruknęłam-dasz sobie radę.
Spojrzałam na telefon ,który wskazywał 15.
Podbiegłam do drzwi i przekręciłam kluczyk.
Wchodząc do środka krzyknęłam
-Jest ktoś?!
Żadnej odpowiedzi.Więc,jestem-a raczej jesteśmy sami.
Pobiegłam na górę do pokoju i pierwsze co zrobiłam to poszukałam zwykłej białej luźnej bluzki i pary czarnych rurek.Zabierając ubrania ze sobą poszłam do łazienki wziąć prysznic.
Pośpiesznie zdjęłam ubrania i bieliznę wrzucając rzeczy do kasza na brudy.
Odkręciłam kurek z ciepłą wodą i weszłam pod bieżącą wodę.
Woda spływająca po moim ciele niesamowicie mnie zrelaksowała.

Justin
Zrobiłem tak jak powiedziała i podążyłem do wielkiego okna,którym wszedłem do jej pokoju.
Na środku stało łóżko ładnie wyścielone z dużą ilością poduszek.Ogólnie cały jej pokój był biało-fioletowy z różnymi babskimi ozdobami.
Mój wzrok powędrował na komodę ze zdjęciami.Nie marnując czasu podszedłem bliżej.
Na jednej fotografii była ona sama a na drugiej chyba z rodzicami i z Ryan'em.
Byli tacy szczęśliwi,uśmiechy na ich twarzach...

-Nie tak cię z matką wychowaliśmy!-krzyczał ojciec przy boku mojej matki-Narkotyki
i bójki!Tylko to się dla ciebie liczy!Jaki przykład dajesz swojej siostrze?Jaki
przykład dasz swoim dzieciom?Pewnie nie będziesz miał dziewczyny na dłuższą
metę,bo się ciebie wystraszy!
-Jeremy!Przestań już-warknęła rodzicielka.Cóż...Ja nie miałem nic na swoje usprawiedliwienie...
-Pattie,Czy ty siebie słyszysz?W naszej rodzinie nigdy nie było problemów i wybacz,ale nie chcę mieć 
pod dachem dilera narkotyków!
-Więc nie będę dla ciebie dłużej ciężarem,nie jesteś potrzebny mi do tego jebanego życia-syknąłem,
stojąc z nim twarzą w twarz.
Spojrzałem na mamę,która stała ze łzami w oczach.
-Przepraszam mamo-podszedłem do niej i krótko przytuliłem.
-Justin synku proszę nie rób mi tego!Nie odchodź!-krzyczała za mną.
-Zostaw go!To bestia!Tylko ciężar na naszych barkach!-mrukną Jeremy.
-Justin!Proszę...Kocham cię...

-Justin?-spytał znajomy głos za mną-Wszystko w porządku?
Pośpiesznie odstawiając zdjęcie na miejsce odwróciłem się do dziewczyny przyciągając ją do siebie za biodra.
-W porządku-szepnąłem jej do ucha-Wiesz co?
-Co?-spytała,zarzucając ręce za moją szyję.
-Chłopaki mieli racje.
Julie uniosła brwi,co robi dość często gdy jest zdezorientowana.
-Co do czego?
-Że Cię lubię-przyznałem.
-Cóż...Ja też cię lubię-szepnęła z śmiechem i przybliżyła się do pocałunku,który oczywiście oddałem z taką samą pasją.
Chciałem uciec myślami od zioła i od przeszłości...Ale nie mogłem.
Popychając dziewczynę lekko w  tył tak,że jej łydki zderzyły się z łóżkiem.Nadal ją całowałem.Lekko wsadziłem dłoń pod jej bluzkę odnajdując jej zasłonięte części ciała.
Julie oderwała się,aby zaczerpnąć powietrza,żeby za chwilę znów przybliżyć się do gorącego pocałunku.
Bez kontrolowania wśliznąłem swój język do jej i tak toczyliśmy nimi zawziętą walkę.
Chciałem się z nią pieprzyć i nie miałem zahamowań.
Odwinąłem rąbek jej bluzki do góry,kiedy jej ręce mnie powstrzymały.
-J-Justin-powiedziała na wydechu-Nie mogę.
Zdezorientowany uniosłem brwi w górę.
-Dlaczego nie?
Dziewczyna pośpiesznie odsunęła się ode mnie,praktycznie stając na drugiej części pokoju.
-Powinieneś już iść.
-Mogłem się tego spodziewać-mruknąłem podchodząc do okna-Sztywna suka,która nie umie się zabawić.
-Nie będziesz mnie obrażał w moim domu!Do widzenia,Justin!
Prychnąłem i wyszedłem kierując się do samochodu.
Przekręciłem kluczyk w stacyjce i z piskiem opon wyjechałem na drogę.
Wyciągnąłem iPhona z kieszeni i wybrałem numer Depa.
Po kilku sygnałach odebrał.
-Halo?
-Siema,Dep.Mam dla ciebie interes.
-Więc zamieniam się w słuch...

Po 10 minutach byłem na terytorium starego przyjaciela.
-Czołem Bieber-gwizdnął za mną-Miło Cię znów widzieć!
-Masz towar?-spytałem chcąc szybkiej odpowiedzi.
Dep wyciągnął z kurtki małą paczuszkę zioła. Na sam widok uśmiechnąłem się sam do siebie.
-To dla ciebie?-spytał,podając mi torebeczkę.
-Czy to ważne?
-Myślałem,że już nie bierzesz-mruknął-To nie jest rozwiązanie problemów pamiętaj,Bieber. Już straciłeś ważną część swojego życia.
-Kurwa Dep,nie rób mi tutaj kazania.
Facet uniósł ręce w geście poddania.
-Dzięki za towar i do zobaczenia-pożegnałem się z przyjacielem i nie oczekując odpowiedzi wsiadłem do samochodu kierując się w stronę domu.
Droga nie była długa,więc gdy stanąłem przy podjeździe chwyciłem narkotyki i...po prostu się naćpałem.
Tak cholernie zajebiste uczucie.
Nie czujesz,bólu smutku...Nic.Po prostu jesteś w innym świecie.Swoim świecie.
Otwierając drzwi udałem się do domu.
Jak to moje szczęście bywa,wszyscy byli w salonie pijąc piwo.
Głupi myślałem,że udam się bezszelestnie i niezauważalnie do pokoju.
-Gdzie byłeś?-spytał Scott.
Odwróciłem się na pięcie i lekko zachichotałem
-Aa t-tu i tam.
Jeden z chłopaków wstał i szybko do mnie podszedł.
Wszystko słyszałem jak we mgle.
-Pamiętasz,że o północy masz zadanie?
-Oczywiście,że pamiętam-przyznałem kołysząc się w nieznanych mi ruchach.
-Kurwa mać!-złapał moją twarz w dłonie i rozszerzył oczy-Ćpałeś!
-Może tak,może nie.Wyluzuj chłopie!-zaśmiałem się,chcą rozładować atmosferę.
-Japierdole!
Teraz wszystko widziałem za mgłą.Głosy,twarze-wszystko rozmazane.
-P-przecież i tak jestem potworem-po tych słowach urwał mi się film.
~~
Przepraszam z całego serca,że nie dodałam rozdziały tydzień temu.Przepraszam.! :(

Ale bez dram i wgl.rozdział jest,pomogła mi w nim Gabi,mówiąc prościej to o narkotykach...Szczerze,to tego miało nie być,:) 
Nie mam siły już się rozpisywać więc,miłej nocy i niedzieli. :) 
Przypominam - KOMENTUJEMY,OBSERWUJEMY I UDOSTĘPNIAMY BLOGA :)
Miłego czytania :) ♥

ask - http://ask.fm/BieberBigLove


Obserwatorzy